اگر  آن  طایر  قدسی  ز درم  باز   آید

عمر  بگذشته  به  پیرایه  سرم  باز آید

دارم امید بر این اشک چو باران که دگر

برق  دولت  که  برفت  از  نظرم  باز آید

آن که تاج سر من خاک کف  پایش  بود

از خدا می طلبم تا به به سرم  باز  آید

گر   نثار    قدم    یار    گرامی   نکنم

گوهر  جان  به  چه  کار  دگرم  باز  آید