تاریخ مثل ساقی کوثر نداشته است
اعجاز خلقت است و برابر نداشته است
وقت طواف دور حرم فکر می کنم
این خانه بی دلیل ترک بر نداشته است
دیدیم در غدیر که دنیا به جز علی
آیینه ای برای پیامبر نداشته است
سوگند می خورم که نبی شهر علم بود
شهری که جز علی در دیگر نداشته است
طوری ز چهار چوب در قلعه کنده شد
انگار قلعه هیچ زمان در نداشته است
یا غیر لا فتی صفتی در خورش نبود
یا جبرئیل واژه ی بهتر نداشته است
چون روز روشن است که در جهل گم شده است
هر کس که ختم ناد علی بر نداشته است
الهى ! به کبریائیت سوگند که از ثیاب فقر فخر دارم و از فاخر شرم ، که در آن
همرنگ بینوای دل شکسته ام و در این ؛ بیم دل شکستن است چه کنم که در این
اوان بى اساس " لولا اللباس لا لتبس الامر على اکثر الناس " .
الهى ! لذت گرسنگى را در کامم برکت ده .
الهى ! حشر با عالم خیال که اینقدر لذیذ است حشر با عالم عقل چه خواهد بود .
الهى ! آمدم ردم مکن ، آتشینم کردهاى سردم مکن .
الهى ! اگر تا قیامت براى یک صغیره استغفار کنم از شرمندگى تقصیر بندگى به در نخواهم شد.
الهى ! سخن در عفو و رحمتت نیست گیرم که تو بخشیم من از شرمندگى چه کنم تو خود گواهى که از استغفار شرم دارم.
الهى ! استغفار ، خواستن غفران تست ، با خاطره گناه چه کنیم.
الهى ! چه باید کرد که گناه فراموش شود ، و گرنه با یاد گناه اگر برانى ، شرمنده ،
و اگر نوازی شرمنده ترم .
لهى ! دیگر از بهشت لذت نتوانم برد ؛ چه عفو احسان درازاى جرم و عصیان ،
انفعال بیشتر ...
الهى ! واى بر آنکه در شب قدر ، فرشته بر او فرود نیامده با دیو همدم و همنشین
گردد.
الهى ! یقینم را زیاد گردان و اضطرابم را به اطمینان مبدل کن و آنى را در آخر
خواهی کنی در اول کن ، که شفاعت آحرین از آن ارحم الراحمین است .
الهى ! دل خوش بودم که گاهى گریه سوزناک داشتم و دانههاى اشک آتشین
میریختم ولى این فیض هم از من بریده شد که بیم زوال بصر است و امور مهمى که
در آنها امتثال فرمان تو است در نظر، ولى بارآلها عاشق نگرید چه کند و بنده فرمان
نبرد چه کند.
الهى ! مرا در سایه ی خاتم صلى الله علیه و آله و سلم داشتى که تو را یابم و
بندگانت را دریابم ؛ شکر این موهبت چگونه گذارم . بارالها ، ناپاک را به سویت بار
نیست و با بندگانت کار نیست ، دستم را بدار تا در راهم استوار باشم .
" برگرفته از الهی نامه ی استاد حسن زاده آملی "