ای عزیزتر از جانم .... 

من بی تو عین زمستانم ، سردسرد ، بی روح و زرد ...

بی تو کویرم ، خشکسالم ، درختی بی برگم .. من

با تو سراپا شوقم ، عشقم ، امیدم ، لبخندم ..بی تو

من اشکی  بی پایان ... بی تو غروب دلگیرم ، پرستوی 
                          

بی بال و پرم ، بلکه خزان و زردم .. بی تو ، من

افسانه ای دردناکم  ،  ستاره ای خاموشم ... بی تو 

 من  بارانی دلگیر و غبارم ...بی تو ابری پر بارانم ، اما 

توان باریدن ندارم ...